500x625_1609615591592011838

می نوشتم عشق ,دستم بوی شبنم میگرفتآهِ حوای درون ,دامان آدم میگرفتمی نوشتم شعر ,یک توده شقایق بود و آهآشنا دستی ,ز دست باد مریم میگرفتمی نوشتم شاعری سر در گریبان غروبیادگاری مینویسد، عشق ماتم میگرفتمی رسیدم تا لب دریا نگاهم بود و موجانتشار آبی امواج ,را غم میگرفتمی گذشتم از گلاب کوچه ی اردیبهشتبوی گلهای اشارت در پناهم میگرفتبا تو میگفتم فقط از ابرها، آئینه هایک قلم، یک دفتر بینام عالم میگرفتمی کشیدم نقش باران روی پلک داغ باغمی سرودم یک غزل ,باران دمادم میگرفت