1053500x420_1455158717601000

بی خبر امدی از راه که نگارم بشویبلبل خوش نفس باغ بهارم بشویبر من خسته دل و بی کس و تنها و غریبچو نسیمی بوزی صبر و قرارم بشویفکرت افتاد به سرم شد همه دردسرمخواهی ایا که تمام کس و کارم بشویبا دو چشمان چو ماهت که پر از عشق و صفاستباعث روشنیه این شب تارم بشویمن که دیوانه و مجنون نگاهت شده امشود ایا که تو هم مست و خمارم بشویبا همه مهر و محبت که درونت داریتو پرستار و طبیب دل زارم بشویاین سوالیست که هر لحظه ز خود میپرسمدوست داری که تو هم دلبر و یارم بشوی