1053500x366_1458189139050061

بوےِ غربت مےدهم وقتے ڪہ یارم نیستےاوجِ رخوت مےشوم وقتے ڪنارم نیستےدرد حاصل مےشود درانتهاےِ شهرِ دلڪوچہ غمگین مےشود وقتے بهارم نیستےذهن درگیر و دگر تابے ندارم دلبرااز چہ در این بےڪسے صبر و قرارم نیستےهر چہ در پیمانہ دل خون شد از زهر فراقدر فراغ اے بهترین تو هم جوارم نیستےصبح پنهان شد ولے شب راڪب ذهن وخیالدر هواے این پیاده هم سوارم نیستےدیگِ دل جوشید اما عمر ما پایان نداشتایستگاه آخرین بود هم قطارم نیستےدر میانِ واژه ها دل بیشتر گشتہ عیانآتش دل گشتے و غیر از شرارم نیستے