500x474_1603999134539080603

مرا بُگذار و بُگذر از دل خوش باورم امشبکه از لطف فلک لبریز غم شد ساغرم امشبحساب عمر را این قلب ساده، سخت پس دادهقیامت کرده یادت،، گشته روز محشرم امشببه آب و آفتاب و خاک گلدانت نیازم نیستکه از باد پریشانی دوباره پرپرم امشببرو ای یار دیوانه که آهی در بساطم نیستبه جز وامانده قلبی که، به مسلخ می بَرم امشبمرا امید فردایی نمانده سخت غمگینمتو ای رؤیای پرحسرت بِکش دست از سرم امشبگرفتم خو به تنهایی در این کنج غم آلودهقفس را وا مکن، دانی که بی بال و پرم امشببه خوابی تا ابد رفته ست چَشم بی فروغ منبخوان اندوه را از پلک های دفترم امشبخدایا خسته ام از زندگی از عالم و آدمبِکش رخت سفید آخرت را در بَرم امشب...